“We zingen… V, O, LINGO gaat winnen!” Dat heeft Dames 4 van de tot nu toe 21 gespeelde wedstrijden maar liefst 18 keer mogen zingen na afloop. En dat maakt het team, na de laatste overwinning van afgelopen donderdag, KAMPIOEN!
Het had al een wedstrijd eerder beslist kunnen worden, in de Zebra op 1 april tegen DOS D1. Dan zou er een klinkende 4-0 overwinning nodig zijn geweest. Behoorlijk ambitieus, want deze tegenstander stond op dat moment tweede én heeft Dames 4 het voorgaande duel compleet weg-geserveerd. Tijdens de zinderende thuiswedstrijd zijn er sets laten liggen (uitslag: 2-3) waardoor het kampioenschap bij Haastrecht op kon worden gehaald. Maar, dat liet VCH D1 natuurlijk niet zomaar gebeuren…
De tribune in Concordia werd goed gevuld: ouders, broers, kinderen, tantes, nichtjes, andere familieleden, zelfs onze lievelings-scheidsrechter van de Zebra (Gert van Dijk) en een heel aantal spelers van andere teams van VollinGo. Toeters, koeienbellen en goed gesmeerde kelen waren meegenomen naar het buurdorp waardoor de aanmoedigingen tijdens de hele wedstrijd goed te horen waren en de rivaliteit voelbaar was.
Het werd dan ook ook een échte derby. Na een stroef begin wisten de meiden van VollinGo de draad op te pakken en konden ze de eerste set in hun zak steken: 18-25.
De tweede set was het doordenderen geblazen. Weinig eigen fouten en alles van de vloer (aan de eigen kant). Dat is natuurlijk het ultieme recept om set 2 binnen te halen: een overduidelijke 11-25.
Maar toen begon set 3. Was het het kampioenschap dat al bijna geroken kon worden (want 3 gewonnen sets zou genoeg zijn voor een eerste plaats)? Was het VCH die in hun spel kwam? De supporters van VCH lieten er in ieder geval ook geen gras over groeien en gingen achter hun eerste damesteam staan, maar ook de meegereisde VollinGo-aanhang liet geluid en duidelijk van zich horen. Toch werden de meiden van VollinGo slordiger: de pass die niet meer goed kon worden gebracht, zenuwachtig buiten de lijnen serveren en VCH die in hun verdediging overal wel een handje onder wist te krijgen. Resultaat van set 3: 25-17 in het voordeel van Haastrecht.
Daarom werd vol goede moed, met een kleine herstart, begonnen aan (hopelijk) de laatste set. De laatste set van de wedstrijd én de laatste benodigde set om nu dus echt het kampioenschap in de wacht te slepen. Wederom een onrustige start maar toch trok geen van beide ploegen snel aan het langste eind, met veel lange rally’s tot gevolg. De gehele set ging daardoor vrijwel gelijk op. Bij de “big points” aangekomen, leek het vrij snel te kunnen worden beslist: VollinGo stond op matchpoint. Toch duurde het nog een ruime 10 minuten, met klamme handjes en veel samengeknepen billen op de tribune later, tot het laatste punt door Maaike werd gesmasht en een winst met 28-30 kon worden genoteerd.
Daarom werd er deze keer na afloop niet alleen het clublied gezongen, maar ook luidkeels “We are the CHAMPIONS” (inclusief een champagnedouche) in de kleedkamer!
Het verse kampioenschap werd in onze eigen vertrouwde Zebra met champagne, taart en bittergarnituur gevierd – helemaal verdiend!
Foto’s door Ruud Montagne – www.volleyinfo.nl
