Alweer een nieuw seizoen, veel oude gezichten in H3, maar toch zeker nieuw bloed. Dat was ook wel nodig na het afscheid van Bert H en Laurens en de voortdurende blessure bij Olaf. Nog een seizoen met continu invallers is natuurlijk geen optie. We waren dan ook blij dat een aantal regelmatige invallers van afgelopen seizoen, Gerard, Reinier en Tjako bij ons wilden komen spelen, daarnaast komen ook Frank (weer terug na 2 jaar revalidatie) en Eedee meedoen. Totaal bestaan we nu uit Marcel, Bert, Leon, Arjen, Arno, Olaf, Joost, Reinier, Gerard, Frank, Eedee en Tjako.
Na een aantal trainingen en wat oefensets tegen h2 beginnen we aan een nieuw seizoen, thuis tegen Woerden. Met zoveel mensen zou je zeggen dat het geen probleem is dat er 2 mensen niet zijn en dat er nog steeds iemand geblesseerd is, echter hebben we 2 spelverdelers, 2 diagonaals, 3 middens en 1 buiten en 1 libero.
De band is niet compleet, dus moet er van positie gewisseld worden. Na wat gepuzzel zet de bandleider op buiten Arno en Joost (met Frank voor hem in het achterveld), Bert en Gerard op midden met Leon als diagonaal/spelverdeler en Arjen startend als spelverdeler. Woerden is een goed eerste klasse team en een enorme uitdaging als 1e tegenstander.
Set 1
We beginnen behoorlijk goed, alleen hebben moeite zelf het punt te maken omdat Woerden enorm goed verdedigt. Daarnaast is er hier en daar nog wat moeite in de afstemming van de instrumenten. We spelen een beetje een vals deuntje. Als Arjen dan uiteindelijk aan het net komt, zetten we gelijk Reinier in, zo houden we 3 aanvallers en veel blok aan het net. Leon spelverdeelt. Als Leon weer naar het net draait komt Arjen terug voor Reinier en zo doen we dat de hele set.
Het wennen gaat door en na 3 opeenvolgende valse noten in de pass staan we 4 punten achter. Een time-out brengt wat rust en duidelijkheid, maar kan niet voorkomen dat we de opgedane achterstand niet inhalen en we verliezen ondanks hard werken de eerste set met 21-25. Eigenlijk is er niets aan de hand en omdat Marcel na 4 weken vakantie nog staat bij te komen van het inspelen gaan we gewoon door met hoe we bezig waren.
Set 2
We raken steeds beter ingespeeld, setups krijgen meer het gewenste wedstrijdtempo, of meer hoogte voor de lange armen van Joost en Reinier. We beginnen blokkerend de timing te vinden en brengen voldoende pass en rallypass om alle aanvallers te bedienen. Leon zorgt met een machtige servicebeurt voor een voorsprong en we blijven nu voldoende scoren om set 2 met 25-16 naar ons toe te trekken. In h3 spelen we sociaal, maar wel om te winnen. Dat zou zomaar de titel van een heel ingewikkeld liedje kunnen zijn.
Set 3
In set 3 komt Marcel voor Gerard. Er verandert niet veel. Ons niveau blijft hoog, we hebben veel servicedruk waar Woerden moeite mee heeft en krijgen de kans om met flitsend spel de ballen op de grond te rammen. Ongetwijfeld het mooiste punt van de wedstrijd komt halverwege set 3 als Joost op rechtsvoor staat, we na onze side-out doorhebben dat er een onderhandse bal over het net terug gaat komen en Leon vanuit de spelverdeling midden in de rally naar Joost toe loopt om de gewenste aanval door te spreken. Uit een schitterende rallypass hangt Bert op stijg met de midden van Woerden voor zich. Joost hangt in Leon zijn nek voor een pinkie (oftewel een stijg achter) en de buiten van Woerden vraagt zich verwonderd af wat er gebeurt. Nou dat hebben ze geweten met de keiharde klap van Joost op de drieënhalve meter. Fanatiek spelen we door. Ook Woerden geeft zich niet zomaar gewonnen en haalt een stuk van de achterstand af. Om even wat anders voor hun neus te zetten komt Gerard voor Bert. 2 mooie passes later, binnen geslagen punten en wederom het verdedigen van een geprikte 3 meter aanval winnen we set 3 met 25-22.
Set 4
In set 4 krijg Leon rust, gaan we 5-1 met Reinier op diagonaal, Arjen als spelverdeler en Gerard voor Bert. Passend komt Marcel in de knoop, dus na een time-out om de Woerdense serveerder uit het ritme te halen en Frank die voortaan zijn schoonvader in het achterveld vervangt gaan we verder. Stukje bij beetje wordt de opgelopen achterstand ingelopen, maar het blijft heel spannend. Voor wat meer lengte aan het net komt Leon op driekwart van de set Arjen vervangen. We kruipen dichterbij nu onze pass weer aankomt. De juiste mensen worden op het goede moment aangespeeld, van een meezingliedje veranderen we in een goede rocksong, op 21-22 komen we weer aan service en maken we 3 fantastische punten achter elkaar. Voor een spannend einde komt Woerden nog 1 keer terug, maar we laten het pre-feestje niet verpesten en winnen 25-23.
Toegift
Geen mooiere manier om onze eerste wedstrijd af te sluiten en ons klaar te maken voor het hoofddoel van vandaag, de verjaardag van Arjen. Wat jullie mogelijk niet weten is dat bij heren 3 een verjaring naar een nieuw decennium uitgebreid wordt gevierd. Arjen is ouder geworden (uit respect verklappen we niet zijn leeftijd) en dat viert hij door ons uit te nodigen bij zijn 2e hobby (of eerste, ligt eraan wanneer je dat vraagt; niet vragen na een verloren wedstrijd), drummen en muziek maken.
In de Goudse Popschool hebben we ’s avonds genoten van drankjes, hapjes en veel live muziek. Wat een onwijs gaaf en gedurfd eerste nummer van de familie en wat moet dat speciaal zijn geweest voor Arjen (op de drums) om met zoon Thomas (JA1) op basgitaar, vriendin van Thomas op gitaar, Lucas (JA1) op keyboard en Linda (jeugdTC) zingend de avond te openen. Het was een fantastisch feest waarbij we de jarige natuurlijk met een teamcadeautje hebben verrast, vakkundig in elkaar geklust en geregeld door Bert en Leon.
Mocht je Arjen ooit zelf willen aanschouwen, de band waar hij in drumt, Barre Tijden, speelt straks vast weer een keer in So What. Mochten wat bandleden of medemuzikanten per ongeluk op dit stukje uitkomen, zijn bijnaam wordt wel duidelijk wanneer hij tussen de rest van het team staat.
