Op zaterdag 8 februari kort na de wedstrijd van Dames 1 stroomde de kantine van de Zebra vol met de bijna 50 deelnemers van de tweede VollinGo Bierproeverij. De meeste aanwezigen hadden eerst de wedstrijd bekeken en omdat die succesvol was afgesloten met een overtuigende 4-0, was de stemming gelijk al goed. Dry January leek alweer lang geleden, de smaakpapillen waren gereset en wel weer toe aan de subtiele nuances van de verschillende bieren die voor vanavond op het programma stonden. Het thema van de proeverij was ‘Ode aan de Vrouw’.
Er werden zes verschillende bieren geproefd, die op een of andere manier gerelateerd waren aan vrouwen, moeders, zusters, dochters, lieve en stoute meisjes en valse krengen. De presentatie was net als vorig jaar in handen van Frans van Kersbergen die zich goed had ingelezen in de achtergronden van alle bieren. De bieren zelf waren doorgesproken met, en aanbevolen, toegelicht en geleverd door Jeroen van het bekende biercafé De Goudse Eend.
We begonnen met Mannenliefde, een zacht en kruidig saison bier van 6,5%. Het kostte Frans wel een behoorlijke uitleg hoe de naam Mannenliefde gerelateerd moest worden aan vrouwen, maar als je vrouwen dus ziet als de grote liefde van de mannen, dan kom je al een heel eind. Bovendien, de brouwerij heet Oedipus, vernoemd naar die kerel uit de Griekse oudheid die zijn vader vermoordde om met zijn lieve moeder te kunnen trouwen.
We gingen door met Bloesem Blond van brouwerij Gebrouwen door Vrouwen. 6,2% en een frisse, verrassend bloemige smaak van vlierbloesem. Het riep vele positieve reacties op bij de proevers die zichzelf hiermee wel zagen zitten op een zonnig terras. Ondertussen waren er voor de deelnemers allerlei planken en schotels met kaasjes, worstjes, stokbroodjes, bites en knabbels klaargezet door Diana. Daarmee kon de biersmaak in de mond steeds even geneutraliseerd worden voor de volgende ronde.
Het derde biertje heette Moeder Overste van brouwerij Lefebvre (nee geen tikfout) uit België. Een subtiel kruidige trippel van 8%. De brouwer zou zijn schoonmoeder hebben willen eren met dit biertje. We kennen haar natuurlijk niet, maar lekker was ze wel, het biertje bedoelen we natuurlijk. Daarna kwam er een biertje op tafel dat niet voor watjes was. De Charbon van de Dochter van de Korenaar. Een donkere stout, met een combinatie van vanille en rokerige tonen. Met 7% viel deze qua alcohol wel mee, maar toch was deze dochter een stevige dame. Sommigen bierproevers lopen waarschijnlijk liever een blokje om als ze haar weer tegen zouden komen.
Gelukkig werden er intussen ook voedzame gefrituurde snacks rondgedeeld, om ons te wapenen tegen de laatste twee bieren. Het volgende biertje heette Raging Bitch, wie kent haar niet! Deze stevige IPA van 8,3% is vast per schip aangevoerd vanaf de Engelse brouwerij Flying Dog, dat gebeurde vaker met IPA’s. Je houdt van ze of niet, van IPA’s dus. De meeste van de proevers hebben hun best gedaan om haar te temmen. Tenslotte sloten we de proeverij af met Zuster Agatha, de 10% quadrupel van de Muifelbrouwerij. De Grand Cru onder de bieren en qua smaak een waardige afsluiting van deze proeverij.
