18 november stelden we ons team met een verhaaltje voor aan VollinGo. We hadden toen nooit kunnen bedenken dat we afgelopen zaterdag zouden mogen spelen voor het kampioenschap. Want ook uit dat verhaal bleek al dat we als team blessuregevoelig zijn. En blessures hebben we hier en daar wel gehad, daarom had onderstaande wedstrijdverslag nooit geschreven kunnen worden zonder alle invallers die ons in de loop van het seizoen hebben geholpen; Timon, Bart, Pim, Ton, Max, Nathan, Jesse, Niels en Cas wat super fijn dat jullie naast jullie eigen wedstrijden in H2 en H4 af en toe, of vaak, wilden invallen bij de oude mannen van H3.
Na de wedstrijd tegen Vives dat in het vorige verhaaltje werd besproken speelden we een slechte wedstrijd uit bij Limes. Achteraf blijkt dat in de competitie onze enige verliespartij te zijn geweest. Arno en Laurens werden steeds fitter en samen met Frank kregen we dus een hele sterke, altijd samen spelende pass-lijn. De basis van ons sideout spel, goede pass, midden (dreiging) en op de buitenkanten 1 op 1 de bal scoren. Dan zelf goede service en blok volgens afspraak zetten. Het voordeel van een klein team is dat iedereen ongeveer weet wat de ander gaat doen. We zijn gedurende het seizoen steeds minder rare fouten gaan maken en meer en meer gaan verdedigen. Langzaam klimmen we in de stand naar de top 3. Doelstelling linker rijtje is met 8 tegenstanders een ander verhaal als met 11 tegenstanders, maar we doen het ook een beetje boven eigen verwachting. Wanneer we dan ook thuis winnen van DVC (ze waren niet compleet en liepen een blessure op) staan we ineens naast het onsportieve Limes. Daar hadden we gevoelsmatig nog een appeltje mee te schillen. Over die wedstrijd alleen kan ik 4 pagina’s vol schrijven. Laten we het erop houden dat ze de eerste 4 ballen zo liepen te zeiken, dat ze Leon zo opnaaide, dat hij de beste wedstrijd van een aantal seizoenen speelde en het verschil in de wedstrijd was. 3-1 winst en 5 punten voorsprong. Alleen DVC had nog wat wedstrijden te goed en zou theoretisch bij winst op ons bovenaan kunnen komen te staan. We vervolgden de competitie met 3 zeer strakke 4-0 overwinningen en mochten zo afgelopen zaterdag met DVC uitvechten wie kampioen zou worden.
Kampioenswedstrijd
Bijna dan, eerst de donderdagavond 2 dagen ervoor, Marcel na 3 wedstrijden gemist weer kniefit en getraind. Gerard, 2 weken na de geboorte van Xavi weer even het huis uit en trainen. Joost door z’n rug, komt alleen therapeutisch warmlopen. Jesse en Niels niet beschikbaar, dus hoe dan ook moeten we het met eigen team doen dachten we….
Zaterdag 08:30 in de teamapp, Laurens en iets met veel kotsende emoticons. 11.29 na veel koortsachtig overleg Nathan bereikt en die kon gelukkig zijn dag omgooien en ons uit de brand helpen. Mogelijk was de uitnodiging om zeker 4 sets tegen de nr 2 te spelen een leuke uitdaging. Nathan bedankt!
Set 1
Naar aanleiding van Olaf’s spionage was er een wedstrijdplan opgesteld, waarbij elke aanvaller van DVC zijn eigen specifieke blokkering kreeg voorgeschoteld. Omdat we zo goed op elkaar zijn ingespeeld, zijn we in staat op zowel links als rechts 2 blokkering- en verdedigingssystemen te spelen. Deze wedstijd komt dat super van pas. Andere opdracht was ook duidelijk, niet serveren op de libero, bij voorkeur op nummer 6. Die is aanvallend en blokkerend samen met midden nr 2 en de diagonaal de beste man, maar mogelijk achterin een zwakkere schakel. Zo gezegd en besproken, na koffie moet nu de uitvoering komen. Arjen begint met serveren, Arno rechtsvoor, Bert midvoor, Leon linksvoor, Nathan linksachter, Gerard midachter en Frank als libero. Marcel, Joost en Wouter als opties op de bank. We spelen een 2-4 systeem waarbij Joost aan het net erin wordt gewisseld voor Arjen en Leon dan gaat spelverdelen. De tribune staat helemaal vol, een fantastische sfeer om een wedstrijd in te spelen tegen een sportief team. De wedstrijd is een beetje in een waas aan me voorbij getrokken. Door onze servicedruk kregen ze het midden zeer weinig aangespeeld. We verdedigen veel, maar scoren tegen het blok is lastig. Daarnaast staan wij ook passend onder druk en wil de bal nog niet echt lekker bij de spelverdelers komen. We werken hard en scoren over de spelverdeler van de tegenstander. Die wordt halverwege de set gewisseld. We blijven goed serveren, krijgen rally-kansen, scoren via Gerard een aantal midden ballen en winnen de set uiteindelijk na een aanval via het blok uit, met 22-25.
Set 2
De 2e set staan we aan het begin onder druk. Nathan heeft het lastig tegen het enorme blok van de tegenstander en we verliezen wat dicipline in het serveren en mikken meerdere keren op de libero. nr 2 slaat weer eens over ons blok heen en scoort nog een punt. In de timeout stroopt Nathan letterlijk zijn mouwen af, moedigen we hem aan de bal zo hoog mogelijk te pakken en via de handen te gaan slaan. Brommen we wat over de pass en herinneren we ons aan de afspreken wbt serveren. Ook komt na de timeout Marcel voor Bert om te kijken of we in het blok iets kunnen veranderen. De tegenstander serveert fout en we komen weer in de flow van de eerste set. De pass en rallypass wordt vooral steeds beter. De servicedruk op 6 en 5, later 4, neemt weer toe. We blokken, pakken de prikbal of verdedigen de aanval en krijgen op de makkelijkere ballen die over het net komen wat kansen om met veel druk op het midden de buitenkanten te bedienen. Nathan krijgt door hoe hij het het beste kan aanpakken en begint te scoren. We maken in 1 opstelling een enorme run. Krijgen zoveel makkelijke ballen over het net dat Joost zelfs maar eens een stijg in de nek loopt van Leon en de bal op de grond ramt. Langzaam zien we het geloof een beetje wegzakken bij DVC. Toch geven ze niet op. Op de lastige sprongfloat komen ze een paar punten dichterbij. Op het moment dat de bal weer een uit de richting gepasst wordt rent Pinkel wel heel ver en hard op die korte beentjes en met een ultieme krachtinspanning speelt hij ver achterover Leon helemaal vrij. Die scoort de prachtige setup. Weg momentum van DVC. Boven de 20 zijn we beter. Arno ruimt nog een keer een bal op door de wat weglopende setup keihard, millimeters langs het blok, in de lange hoek te rammen en zorgt dat we weer serveren. Marcel pakt samen met Leon de buiten in de blokkering en Frank loopt de prikbal in de hoek van de spelverdeler er zoals afgesproken uit. 21-25! 2 sets en zelfs als we nu 3-2 verliezen worden we met 3-1 tegen Woerden Kampioen. Maar we voelen ons heel goed en willen meer.
Set 3
We blijven spelen zoals geëindigd. DVC gooit het om. Geen 6 en 5, maar 4 en 3 in de pass. Andere midden in plaats van 2. Ander volleybal ook, ze werken keihard en slaan en lopen andere lijnen. We krijgen ze serverend niet echt meer onder druk. We blijven bij, maar staan achter. Omdat de Joost Arjen wissel er meerdere per set kost zijn andere opties om in te grijpen gelimiteerd. Om toch iets anders te willen doen komt Wouter serveren en passen/verdedigen. Die service is heel dreigend, maar helaas net uit. Op zijn pass en verdediging en aanval pakken we wel wat puntjes. Nathan komt weer terug aan het net na zijn rust en gaat rustig verder waar hij zo lekker mee bezig was. We komen dichterbij maar maken net teveel foutjes om de set te verdienen en verliezen terecht 25-23.
Set 4
DVC gaat terug naar de opstelling van set 2. Dat is mooi, we hadden ons op die opstelling zo gefocust. Ze beginnen met een service in het net. Arjen draait door en vind zijn favoriete doel in het gat tussen nummer 6 en 4. We hebben een zeer goede fase, waarbij we de prikballen eruit lopen en Leon ze aan het net dan direct kan doorprikken. De bal erna springen ze vol met hem mee en speelt hij het midden aan dat ook direct scoort. 7-2 voor. De spelverdeler van DVC gaat serveren. Heeft nog geen serie gemaakt, was prima te passen, maar gaat alles of niets in zijn sprongservice en scoort er teveel op rij. Na al het goede werk staan we weer gelijk. Na een timeout gaan we verder. De aanval van Nathan via de handen scoort en we draaien door. Nu hebben wij weer servicedruk. Uit een makkelijke bal en rallypass slaat Marcel de bal op de 4 meter. De volgende bal loopt Gerard uit de hoek weg, gaat ver achterover naar Joost, die op zijn beurt ook weer direkt scoort. Een rotatie later, vliegt een bovenhandse prikbal richting onze hoek met Frank er in volle vaart achteraan. Wouter en Bert callen uit en zowaar luistert Frank. Uit! Zo klopt de communicatie, de afspraken en de servicedruk. Blokkerend pakken we de punten nu ook. Leon en Marcel zetten het dicht. Aan de andere kant kan de diagonaal niet zijn gewenste richting op, dus wordt hij verdedigd en we scoren gelijk. Met een marge van 4-5 punten spelen we de set fantastisch uit en worden kampioen na 19-25 in de 4e set!
Kampioenen!
Na degradatie vanuit de promotieklasse in 2009 is de kern van dit team gevormd. Na 15 seizoenen bovenin in het linker rijtje is dit toch wel heel speciaal zo op “onze oude dag”.